Hunsrücker Platt

 

Himmelfahrt Anno 1942
(Umgedääft off Forelledunnerschdaach)


von Erich Franz


Himmelfahrt Anno 1942

Wat seiner Zeit geschah,
als Adolf Hitler Reichskanzler unn Verführer des deutschen Volkes wa.
Angeorgnet is do wor,
et stroubten sich äm doch grad die Hoor,
dä Hiemelfahrtstdaach vom Dunnerschdaach uff de Sunndaach se verläe,
die wo domols am schaffe ware, aach an Hiemelfahrtsdaach se schaffe harre.
Unn nit dä Feierdaach se halle.
Doh mit gelääst wa die Gewähr,
dat jeder Soldat an dä Front hat aach sei Gewähr,
unn alles Närische sonst noch harre um sich selwer se versorje unn aach se schütze.
Gesammelt sinn wor wame Sache, Decke unn Mütze.
So isset dann gewäst unn die Paffe (Parrer unn Pastoren)
hon von de Kanzel runner gewettert wat gehall dat Zeich,
wat mer all erläwe muss in däm jetzige dritte Großdäitsche Reich.
 

Wie kammer nore Hiemelfahrt verläe,
unn dobei soviel Unmut unn aach grosses Misstroue se säe.
In dä Derfer hon se doch noch gemach wat se so wollte,
unn hon dä Feierdaach noch so gut it gang is gehall.
Äisch will net länger uff däm Thema rum reire,
wa von jeher en Feierdaach unn so, so sulldet aach bläiwe.
Im Normalfall wäre mer joh morjens in die Kerisch gang.
 

So kamet dann aach, dat mär Bue uff dä Gass hon rumgestann,
in halleb Sonndase Klärer, Chestermanns Box in gure Leinewammes,
wat mache nou mär, doh mus doch Lösung häer, äner wusdet schun,
dä hat die Idee, mer kent dä Daach doch nutze,
Forelle se fange, anstatt lorum se motze.
Die Idee fande dann alle vier gut,
obwuhl mär doch wusd dat Fische wa doch verbod,
mär hon gehofft dat us käner sieht,
unn wenn, aach nit verrod.
Domit ware mär dann änig,
unn angefang hommer unner Länick.
Dat Bächelsche noch schlank,
it Wasser noch blizze blank,
in dä Sonn duret richtisch blinke,
mer kunndet mit gurem Gewisse noch vun däm Wasser trinke.
Bachabwärtz honmer die Kimbel abgesucht bis runner in dat Worder Dahl,
die Forelle hon sich gut vermehrt im Ämer an der Zahl.
Bis unner Bell ware mär se gang,
bis die Sonn ball is unnergang.
Leer ousgang is käner,
dä Fang gedählt unn jeder hat in ganz Mahlzäit im Ämer
Dehäm hot mer dat akzeptärt, et wa joh aach Kriech,
die Mudder hot se scheen in Budder gebrod unn dä Famillisch präsentärt.
It wa inn gut Mahlzeit am Änn,
so ebbes horret jo domols ganet, orer ganz, ganz selte gänn.
 

Zwee Daach ware vergang die Sach so gut wie vergess,
denn die Forelle die ware lang, lang schon (gefr...)gess.
Wat mär harre an Christi Himelfahrt do angestald!
Hat wascheinlisch äner gesien, geguckt ousem Hinnerhald.
 

Äisch wa de Häm in dä Werrigstadt beim Vadder, wo äisch hon gelärt,
do ware mer doch märstens ungestärt,
awer am däm Daach do waret umgekärt.
Die Där geht uff,
unn dä Schandarm kimmt die Trapp enuff.
Mit Piggelhoub, Gamasche un en Rewollwer em Hallefter,
Ängst hot dä mär gemach,
et wa mär jo bewust wat mär gemach, wa wul doch inn schlimmer Sach.
Er kam forsch uff mich zu,
äisch daacht däs de mer doch losse mei Ruh.
Wo warschde de am Donnersdaach Nommedaach,
saah die Worhät, äisch wäs schon Beschäd.
Nix harrer gewust är hat mich geblufft (so en Bajuff)!!
Mei Bux die hot geschloddert,
unn hon dat Vergehe dann runner gestoddert.
Awäi waret se späd, äisch hat die Wohrhät gesat
unn wäirer gedrät hot sich dat Rad,
äisch wust kä Ouswäsch, kä Rod,
äisch hat die anndere Hiemelfahrst-Pirate verrod.
Gierret dann loh kä Entrinne,
äisch hät kinne grad vun danne renne.
Schun kam die nägst Froh,
wieviel hadder dann gefange?
Doh warrich doch schun wierer flott,
äisch sad 4, äisch daachd dad dud lange. (Et ware 39)
Dohmit warer dann sefriere,
unn ich hon nogeloss se zierere.
 

No par Daach harre merrett schriftlich,
it wa nit arisch schmerzlich.
40 Reichsmarik ware se zahle
sofort unn ohne se mahne.
No dann, dat ware 10 Marik pro Mann,
domit wa die Sach mit de Hiemelfahrt erledischt.
 

Unn die Moral von der Geschicht:
der liewe Bue, so ebbes dut mer nicht.
Unn am Enn is mei Verzielsche, mei Gedicht.

zrick an de Anfang